Z dniem 1 stycznia 2016 r. weszły w życie przepisy regulujące moment korygowania przychodów i kosztów podatkowych. Zgodnie z nowym art. 15 ust. 4i-4f ustawy o PDOP (i odpowiednio art. 22 ust. 7c-7d ustawy o PDOF), jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Jeżeli w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik powinien zmniejszyć koszty uzyskania przychodów, nie poniósł kosztów lub kwota poniesionych kosztów jest niższa niż kwota zmniejszenia, to jest on obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty podatkowe.